Cemal Can Ateş: Sahne Fotoğrafları

ÇAL KAPIMI

“bayat bir somun ekmeğin
kokusuyla boyuyorum sarıyı
bak bu köşede gözlerin
eksiltiyorum ruhumu her fırçada

çal, çalsana kapımı
ister uykulu, ister uykusuz

bak burada beyaz ellerin
biraz eksik sarıyorsa belimi
görmemiş der geçerim
şeffaf çizdim ben zaten kendimi

çal, çalsana kapımı
ister hüzünlü, ister hüzünsüz

sonra bir ev boyadım sana
kapısı mavi, zili deniz
içinde yaşasak ikimiz
geç bunları demeden şimdi

çal, çalsana kapımı
ister huzurlu, ister huzursuz”B.TEZER

Bir açılıp bir kapanıyor sahnenin ışıktan perdeleri. Yaz konserlerinin coşkulu havasında seyircilerin elleri seçiliyor ara ara. Serin bir mola arar gibi baskın nemli havada gezinen eller. Birsen Tezer notaları sesiyle büküyor. Tozlar sahne dumanıyla dans ederken, “çığlık çığlığa” notalar. Aşina gözler yine de duymayı bilir mi sesi kapatıversem fotoğraflarla? Sahi duymayı bilir mi gözler?

Siyah beyazın çok yakıştığı büyülü bir ritüel bu. Bu kez gitarın titreyen telleri fotoğraflarda bağırıyor. Yüzlerin performansı bu kez sahnede olan. Uyumun dört dörtlük dansı seslerden rol çalan ve devleşen ifadeler bu kez notalardan daha çok duyulan.

Birsen Tezer Marmaris’ten geçti bir haziran günü. Oradaydım. Sahnenin köşesinden, insanların arasından fotoğrafladım. Işıktan rica ettim beni kırmadı, masalardan destek aradım mahcup olmadım.

İyi seyirler.

2017